نحوه محاسبه ریسک ابتلا به سندروم داون

برای این منظور سن مادر و مقادیر مارکرها در محاسبه منظور می گردد.

سن مادر

همانطوریکه در جدول بالا نشان داده شد ، هر چه سن مادر بالاتر باشد، ریسک ابتلا به سندرم داون بیشتر خواهد شد. ریسک اختصاصی سن مادر ، ریسک پیش زمینه بوده که برای محاسبه نتیجه غربالی خانمی که مارکرهای غربالگری او اندازه گیری شده ، بکار میرود.

نکته مهمی که بایستی  در رابطه با سن مادر وانجام آزمونهای غربالگری در نظر داشت ، اینست که با وجودیکه سن مادر در هنگام بارداری ارتباط مستقیمی با احتمال ابتلای جنین به سندرم داون دارد ؛ اما بیش از 80% نوزادان مبتلا به سندرم داون از مادران زیر 35 سال بدنیا میایند ؛که بعلت فراوانی بارداریها در این سنین میباشد . این نکته از آن جهت دارای اهمیت است که برای تشخیص قبل از تولد سندرم داون ، صرفا نمیتوان بر خانمهای بالای 35 سال تمرکز نمود ؛ بلکه بایستی روشهای غربالگری را برای کلیه خانمهای باردار انجام دا د .

مارکرها

غلظت مارکرها با افزایش سن بارداری تغییر یافته ، بطوریکه در سه ماهه اول PAPP-A و NT افزایش یافته و در سه ماهه دوم سطح سرمیAFP و uE3 افزایش سطح  free β-HCGکاهش وسطح Inhibin A قبل ا زهفته 17 کاهش وبعد از آن افزایش مییابد.  

همچنین نتایج اندازه گیری سطح سرمی این مارکرها ، ممکنست بین آزمایشگاههای مختلف ، متفوت باشد . لذا بمنظور کاهش اثراین تغییرات در محاسبه ، بایستی غلظت سرمی هر مارکر بصورت مضربی از میانه یا MoM برای بارداری های با سن مشابه بیان شود که از رابطه ذیل محاسبه میشود :

میانه سن بارداری/ میزان بدست آمده برای بیمار = MoM

همانطوریکه در شکل ذیل نشان داده شده بعنوان مثال اگر  MoM یک مارکر فرضی در هفته دهم           25 iu/ml ، در هفته دوازدهم  50 iu/ml و در هفته چهاردهم 100 iu/ml باشد و سطح مارکر خانمی در هفته دهم 50 iu/ml باشد ، میانه او دوبرابر و یا MoM او دو خواهد بود.